Aristotle is an angry teen with a brother in prison. Dante is a know-it-all who has an unusual way of looking at the world. When the two meet at the swimming pool, they seem to have nothing in common. But as the loners start spending time together, they discover that they share a special friendship—the kind that changes lives and lasts a lifetime. And it is through this friendship that Ari and Dante will learn the most important truths about themselves and the kind of people they want to be.
Sayfa sayısı: 357
Goodreads:4.33
Selam Millet!
Bugün yine karşısınıza harika bir kitabın yorumuyla çıkıyorum. Evet, malesef kitap ülkemizde daha çevrilmedi ancak üzülmeyin, duyumlarıma göre 'Altın Yayınları' tarafından çevrilecek ve umuyorum ki yakın zamanda çevirilir.
Kitapla tanışma hikayem gelirsek; 'Kurtlara Söyle Eve Döndüm'ü okuduktan sonra bu tarzda başka kitaplar okumak istedim. Daha sonra bookstagramların sayfalarını ve goodreads'i gezerken bu kitapla karşılaştım. Başta kapağı ilgimi çemişti ancak arka kapağını okuduğumda bu kitabı kesinlikle alıp okumam gerektiğini biliyordum. LTBG türünde bir kitap olduğunu en başından söyleyeyim çünkü bu konuda önyargıları olan ya da bu tarzdan hoşlanmayan okuyucular olabilir.
Kitabı bookdepository'den sipariş ettim. Eskişehir'deki D&R'da maalesef yoktu. Free shippingi olduğu için bende bookdepository'i seçtim. Kitap İngiltere'den yola çıktı ve 10-15 gün arası bir sürede elime ulaştı. Kapağında biraz hasar vardı, yurtdışından geldiği için böyle kusurların olabiliyor sanırım. Ancak müşteri temsilcileri gerçekten çok nazikti, her türlü sorumu yanıtladılar ve hatta eğer kitap kargoda kaybolursa sorgusuz sualsiz yenisini yolluyorlar, o yüzden siteyi çok sevdim.
Kitabın konusu kısaca şöyle;Aristotle 'yani Ari' on beş yaşında meksikalı bir genç. Hiç arkadaşı yok ve arkadaş edinme konusunda sorunlar yaşıyor. Kendisiyle pek barışık değil, sürekli kendisinde bir şeylerin yanlış olduğu düşünüyor. En büyük dileği bir gün evrenin sırlarını çözebilmek. Abisi hapishanede ve babası Vietnam savaşından döndükten sonra kendi içine kapandığı için Ari asla onunla yakın bir ilişki kuramamış. Tüm bunlar onun kendi içine de kapanmasına sebep olmuş. Ari içinde abisinden asla bahsetmeyen ailesine ve kendisini ondan uzak tutan babasına karşı büyük bir öfke hissediyor.
Bir gün yüzme havuzunda Dante adında bir çocukla tanışıyor. Dante ona yüzmeyi öğretmeyi teklif ediyor ve bu şekilde arkadaşlıkları başlıyor. Dante, Ari'nin hayatına girdiğinde Ari için her şey daha kafa karıştırıcı olmaya başlıyor ancak yıllar geçtikçe ve kendilerini keşfettikçe aralarındaki dostluk gitgide güçleniyor ve beraber evrenin sırlarını olmasada kendilerini keşfedişlerini okuyoruz.
Kitap, iki gencin kendi benliklerini keşfetme ve esasında oldukları kişiye dönüşme hikayelerini anlatıyor. Bu hikaye o kadar güzel ki, gözlerinizi yaşartıp yüzünüzde minik bir gülümseme yaratıyor.
Kitapla ilgili eleştirebileceğim tek bir noktalama işareti bile yok!
Kesinlikle 2016 favorilerim arasına girdi. Dili inanılmaz akıcıydı, her kemileyi yüreğimde hissettim. Kitabın her sayfasını çizmek istedim çünkü çizmezsem bir şeyler eksik kalacakmış gibiydi. Her bir, abartmıyorum her bir cümlesi büyüleyiciydi.
Yazarın tarzı aslında bana biraz Rainbow Rowell'in Eleanor&Park'ını hatırlattı. İçeriğinde bolca Ari'nin duygularını ve içsel düşüncelerini vardı. Düşünceler, duygular, atmosfer okurken beni tamamen içine çekti. Ergenlik gerçekten zor bir dönem, karanlık bir dönem. Bittiğinde bir hiç ya da bir şey olursun ve hangisi olacağın bu dönemi nasıl atlattığına bağlı. Maalesef bunun bir kural kitabı ya da basit bir yolu yok. Ari'nin kitap boyunca kendisini bu kadar yetersiz ve işe yaramaz görmesi, sevilmeye layık olmadığını düşünmesi başta beni deli etti, neden böyle düşündüğünü bir türlü anlayamadım. Kitabı bitirdiğimde ise Ari'yi çok iyi anladım. Kendinde eksik hissettiği bir şeyler vardı ve bunun ne olduğunu çözmesi gerekiyordu. Bu eksikliği keşfedene iyi hissetmesi nasıl mümkün olabilirdi ki? Ama bence Ari gerçekten çok şanslı bir çocuk. Bunu gerçekten içtenlikle söylüyorum çünkü gerek ailesi, gerek Dante her zaman ona destek oldular.
Benim için Dante ve Ari gerçekti, kitabı bitirdiğimde onlardan ayrıldığım için üzüldüm. Ve beni böylesine etkileyen yalnızca Dante ve Ari değildi. Evet, her anne baba çocuklarını sever, kimisi gösterir kimisi göstermez, en kötü anne baba bile çocukları için en iyisini ister ancak Dante ve Ari'nin aileleri günümüzde bile çok az karşılaşılan türden. Öyle ki, oğullarına duydukları sevgi, onlara destek oluşları, bu kadar açık görüşlü oluşları inanılmaz.
Günümüzde bile homoseksüellik hala bir tabu iken 1987'de nasıl olduğunu hayal etmek mümkün değil.
Bu türde bir kitap okumak istiyorsanız kesinlikle kaçırmayın derim. Kesinlikle size çok şey katacaktır. İngilizce kitap okumak isteyenler içinde iyi bir tercih olacaktır. Bölümleri kısa kısaydı. Sözlüğe bakma ihtiyacı hissetmedim bile.
Umarım bu yorum yararlı olmuştur. Şimdilik hoşçakalın, herkese keyifli okumalar!
Puanım: 5/5
-KİTAPTAN ALINTILAR-
“Words were different when they lived inside of you.”
“I bet you could sometimes find all the mysteries of the universe in someone's hand.”
“Another secret of the universe: Sometimes pain was like a storm that came out of nowhere. The clearest summer could end in a downpour. Could end in lightning and thunder.”
“The summer sun was not meant for boys like me. Boys like me belonged to the rain.”
“Maybe we just lived between hurting and healing.”
“We all fight our own private wars.”
“I renamed myself Ari.
If I switched the letter, my name was Air.
I thought it might be a great thing to be the air.
I could be something and nothing at the same time. I could be necessary and also invisible. Everyone would need me and no one would be able to see me.”
“Words were different when they lived inside of you.”
“I bet you could sometimes find all the mysteries of the universe in someone's hand.”
“Another secret of the universe: Sometimes pain was like a storm that came out of nowhere. The clearest summer could end in a downpour. Could end in lightning and thunder.”
“The summer sun was not meant for boys like me. Boys like me belonged to the rain.”
“Maybe we just lived between hurting and healing.”
“We all fight our own private wars.”
“I renamed myself Ari.
If I switched the letter, my name was Air.
I thought it might be a great thing to be the air.
I could be something and nothing at the same time. I could be necessary and also invisible. Everyone would need me and no one would be able to see me.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder